رابطه سبک های تفکر و مدیریت مشارکتی با عملکرد شغلی کارکنان سازمان آموزش و پرورش فارس

هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه بین سبک تفکر و مدیریت مشارکتی با عملکرد شغلی کارکنان سازمان آموزش و پرورش فارس بوده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه مورد مطالعه، شامل تمامی کارکنان سازمان آموزش و پرورش فارس در سال 1393 بوده است با توجه به اینکه تعداد کل کارکنان 250 نفربوده، حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 152 نفر انتخاب شد. ابزار اندازه گیری در این تحقیق شامل سه پرسشنامه سبک تفکر استنرنبرگ و واگنر، مدیریت مشارکتی فیضی ، مقیاس عملکرد شغلی پاترسون بوده است جهت تجزیه و تحلیل از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی و رگرسیون استفاده شده است که نتایج نشان داد: بین مدیریت مشارکتی با عملکرد شغلی و بین سبک های تفکر قانونی و قضایی با عملکرد شغلی در رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. بین مولفه کنترل با عملکرد شغلی و بین مولفه های تصمیم گیری، رهبری و ساختار با عملکرد شغلی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. بین ابعاد مدیریت مشارکتی متغیر کنترل نسبت به دیگر متغیرها پیش بینی کننده قوی تری برای عملکرد شغلی می باشد. بین ابعاد سبک های تفکر سبک تفکر قضایی نسبت به دیگر سبک ها پیش بینی کننده قوی تری برای عملکرد شغلی می باشد. متغیر مدیریت مشارکتی به دیگر متغیرها پیش بینی کننده قوی تری برای عملکرد شغلی می باشد.